هیچ حیوانی‌ به حیوانی‌ نمیدارد روا
آنچه این نامردمان با جان انسان میکنند
(حافظ)

هدیه به بازجویان زندانها


نفرین زندانی                


بزنیدم،
بزنید

بکشید این آخرین قطره‌ٔ خونم                تا که مست گردید با می‌‌ وجودم
دستهایم را در این زندان وحشت                با ستم دستان ننگین خود آویزان کنید

میخکوبم بکنید،
        سنگسارم بکنید!

ضربه بر خمیده پشتم سفت و محکم بزنید
پاره پوست مرده و سرد مرا مجنون و وحشی بدرید

زانوان خسته و خونین من
        -ای بیخدایان-
               بشکنید!

در سیه چالم کنید،
        سر به دارانم کنید!

تا سر دارم چنان خندان و خوش
                      همواره پاکوبی کنید

تار و پود جسد پوسیده‌ام را ظالمانه
                      پایمال خود کنید

بر سر قبر و کفن
        -ای بیخودان-
               بی‌شرم دلالی کنید

آره خاموشم کنید،
        نابود نه! جاویدم کنید.

بزنیدم، بزنید
بزنید که جرم من جرم بزرگیست، آری
عشق و ایثار و شرافت جرم این زندانیست
مهر می‌ورزم چو فرهادی به باورهای شیرینم هنوز
سرفراز است پرچم این مهرورزی بر سر و جانم هنوز
من نه آنم که به فرمان شما ماران افعی سر نهم
از سیه افکار و مغز پوکتان،‌ای جانیان، در حیرتم
روح هر انسان آزاده میلرزد با نام شما
می‌گریزد هر که پنداری انسان است از پیش شما
ای شما دارندگان کور و پست،
بٔکشید و ببرید هر چه که هست!

بزنیدم، بزنید

بزنید کٔج باوران هرزه‌ شیطانپرست
        روح آزرده من
               -چون نفس پاک مسیحی‌،
               مثل آن عصای موسی‌-
               کمر بیریشه و اصل همان فرعونتان خواهد شکست!

شیون مرگ من کوبیده هر آن
        می‌وزد در دشتها،
               در کوهها و آسمانها،
تا رسد بیتاب و سوزان
        بر در مسکن بینور شما
               در تباهی_تباهی- تباهی شما
ببرد با خودش از نظر به دور
        خانه بی‌ حرمت و حرامتان
               همسر خأئن و آن شرزادگان هارتان!

بزنیدم، بزنید
...